بررسی فقهی- حقوقی نقش اراده در توافقات ابوین بر مسئلة حضانت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری تخصصی ، گروه حقوق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد، ایران

2 استادیار ، عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، نجف آباد، ایران.

3 استادیار و عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، نجف آباد، ایران.

چکیده

تا قبل از تصویب قانون حمایت خانواده در سال91، توافقاتی که برای پذیرش حق حضانت یا اعطای امتیازی ویژه به والد دیگر صورت می‌گرفت، مورد لحوق حکم قرار نگرفته بود؛ اما بعد از تصویب قانون مذکور در مادة 41، به توافقات رسمیت بخشیده شد. از آنجا که مهمترین عامل شکل‌گیری قراردادها، اراده طرفین است؛ اصل بر حاکمیت اراده است و چون حضانت، حق و تکلیف والدین است؛ لذا طرفین می‌توانند اجرای حق و اجرای تعهدات را (مگر اینکه مباشرت متعهد یا مکلف در انجام تکلیف شرط باشد)، بر اساس این توافقات به دیگری واگذار نمایند. این مقاله نقش اراده ابوین، در قراردادهایی که مابین والدین با یکدیگر و یا با اشخاص ثالث منعقد می‌شود را، مورد بررسی قرار داده است. با عنایت به این پژوهش، مشاهده شد که در حقوق ایران، حضانت بر اساس ماهیت دوگانة خود، قابلیت واگذاری یا اسقاط را ندارد؛ اما طرفین می‌توانند اجرای حق را نیابتاً به نماینده‌ای بسپارند، لذا امکان انعقاد این قراردادها، هم در زمان زناشویی و هم در زمان جدایی وجود دارد و لذا امکان واگذاری اجرای آن، به شخص ثالث نیز در قالب عقود معینی نظیر اجاره، صلح، وکالت، جعاله و ... و یا در قالب عقود غیر معین(مادة10 ق.م) وجود دارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

razavi

نویسندگان [English]

  • majidreza kamali 1
  • davood nasirian 2
  • seyyed mohammad hadi mahdavi 3
1 razavi
2 razavi
3 razavi
چکیده [English]

razavi

کلیدواژه‌ها [English]

  • razavi
آموزه های فقه مدنی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 12 آبان 1399

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار