گرچه به استناد آیه ۲۴ سوره نساء، روایات متواتر و اجماع فقها، تعیین مهریه در عقد نکاح دائم، شرط نبوده و نکاح بدون ذکر مهر هم عقد کاملاً صحیح است اما گاه فرضی قابل تصوّر است که نه تنها مهریه اصلاً در متن عقد ذکر نمی‌شود بلکه نکاح به «عدم وجود مهریه» مشروط شده و عدم مهر از سوی یکی از زوجین یا هر دو شرط می‌شود. حال پرسش این است که اساساً «شرط عدم مهر» در نکاح چه حکمی داشته و بالتبع تأثیر آن در صحّت و بطلان خودِ عقد نکاح چیست؟ نوشتار حاضر - با استفاده از روش توصیفی تحلیلی - تلاش کرده است به‌رغم نظر مشهور فقهی که چنین شرطی را باطل می‌داند ضمن نقد و ردّ مستندات حکم به بطلان از قبیل آیات و روایات، با ارائه ادله اثباتی، علاوه بر تضعیف دیدگاه مشهور، به این نتیجه دست یابد که شرط عدم مهر در نکاح صحیح بوده و یا حدّاقل، خالی از قوّت نیست؛ و این همان یافته اصلی تحقیق است.
مسجدسرائی, حمید, & موسوی, سید رسول. (1399). بازپژوهی در حکم فقهی «شرط عدم مهر» در نکاح. آموزه های فقه مدنی, (), -. doi: 10.30513/cjd.2021.1298.1253
MLA
حمید مسجدسرائی; سید رسول موسوی. "بازپژوهی در حکم فقهی «شرط عدم مهر» در نکاح". آموزه های فقه مدنی, , , 1399, -. doi: 10.30513/cjd.2021.1298.1253
HARVARD
مسجدسرائی, حمید, موسوی, سید رسول. (1399). 'بازپژوهی در حکم فقهی «شرط عدم مهر» در نکاح', آموزه های فقه مدنی, (), pp. -. doi: 10.30513/cjd.2021.1298.1253
VANCOUVER
مسجدسرائی, حمید, موسوی, سید رسول. بازپژوهی در حکم فقهی «شرط عدم مهر» در نکاح. آموزه های فقه مدنی, 1399; (): -. doi: 10.30513/cjd.2021.1298.1253
)