3
دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه مازندران
چکیده
تردیدی نیست که به هنگام ظهور غبن، حق فسخ عقد برای شخص مغبون ایجاد می‌شود، لکن گاهی دیده می‌شود که غابن پیش از فسخ عقد توسط مغبون، مابه‌التفاوت را به وی می‌پردازد. حال پرسش اصلی در پژوهش حاضر آن است که آیا با پرداخت مابه‌التفاوت از سوی غابن، حق فسخ مغبون از بین می‌رود یا اینکه حق فسخ وی همچنان به قوت خود باقی است؟ مادۀ 421 قانون مدنی به سٶال فوق پاسخ منفی می‌دهد و خیار شخص مغبون را باقی می‌داند. نویسنده با بازخوانی مسئله، حکم موجود در مادۀ 421 را مورد نقد و بررسی قرار داده و معتقد است که با رفع ضرر توسط غابن، خیار شخص مغبون ساقط خواهد شد. این نظریه علاوه بر سازگاری با اصل لزوم قراردادها و استثنایی بودن حق خیار در عقود لازم، با سایر مواد قانونی از جمله مادۀ 424 قانون تجارت همخوانی بیشتری دارد؛ همچنین مستظهر از قواعد فقهیه‌ای نظیر «قاعدۀ لاضرر» و «قاعدۀ إذا زال المانع زال الممنوع» می‌باشد.
)