بررسی نقش «تصرف» در عقد متزلزل در هنگام بیع شرط با تطبیق و نگاه انتقادی بر ماده 460ق.م

Document Type : scientific

Author

Abstract

تمرکز این نوشتار روی یکی از مصادیق خیار شرط یعنی بیع شرط با تطبیق بر ماده 460ق.م می باشد. پس سوال اصلی این مختصر اینست که نقش تصرف در عقد متزلزل در هنگام بیع شرط با تطبیق و نگاه انتقادی بر ماده 460ق.م چه می باشد. این نوشتار با روش توصیفی- تحلیلی به این نتایج دست یافته که از نظر برخی از فقهاء که ادله هم صحت آن را به اثبات رسانده؛اولاً طبق نظر فقهاء تصرف مشتری در مثمن و بایع در ثمن یا به عبارت دیگر در منتقل الیه به این دو، در بیع شرط، باعث سقوط خیار نمی باشد. ثانیاً از نظر قانون مدنی اولاً ماده 460ق. به صورت ناقص احکام مذکور در بیع شرط را مطرح کرده چراکه این ماده فقط نسبت به منتقل الیه از طرف مشتری یعنی نسبت به تصرف مشتری در مبیع به صراحت حکم تصرف را مطرح کرده ثانیاً به خلاف فقهاء که تصرف را مطلقاً مسقط بیع شرط نمی دانست در این ماده تصرفی که باعث نقل وانتقال و غیره می باشد را مسقط می داند.ثانیاً نسبت به منتقل الیهازبایدسکوت کرده و حکمی بیان نکرده است.ه

Keywords

Main Subjects