%0 Journal Article %T تأثیر تفلیس در معاملات معوض در حقوق ایران %J آموزه های فقه مدنی %I دانشگاه علوم اسلامی رضوی %Z 2251-936X %A فصیحی‌زاده, علیرضا %A حفیظی, امید %A جلالی, محمود %A طبیبی, مرتضی %D 2019 %\ 08/23/2019 %V 11 %N 19 %P 33-60 %! تأثیر تفلیس در معاملات معوض در حقوق ایران %K خیار تفلیس %K حق تقدم %K تئوری موازنه %K فسخ %K ورشکستگی %R %X در مورد اثر ورشکستگی یکی از طرفین در سرنوشت عقد، در میان نویسندگان حقوقی اتفاق‌نظر وجود ندارد. برخی آن را از موجبات انفساخ عقد می‌دانند. مبنای این نظر، بر هم خوردن موازنه‌ای است که در تمامی عقود معوض می‌بایست میان قدرت بر تسلیم هر یک از دو عوض وجود داشته باشد. اما غالب نویسندگان احکام مندرج در ماده 380 قانون مدنی و اختیار فروشنده در استرداد مبیع موجود در نزد خریدار و یا حق حبس آن را در فرض ورشکستگی خریدار، بر پایه اختیار او در فسخ معامله تبیین نموده و از آن به خیار تفلیس تعبیر کرده‌اند. نظریه‌ای که هرچند مستظهر به برخی از آرای فقهی است و از آن به عنوان یکی از قواعد عمومی معاملات یاد می‌شود، اما اولاً در متن قانون مدنی، اشاره صریحی به آن وجود نداشته و در تعابیر فقهای شیعه غالباً از آن به عنوان «حق استرجاع» تعبیر می‌گردد نه «خیار تفلیس» و ثانیاً با برخی از مقررات متناظر با همین موضوع در قانون تجارت ناسازگار است و ثالثاً در چارچوب تحلیل‌های حقوق مدنی صرف نیز مبنای حمایتی موجود در ورای این ماده به نحو کاملاً مطلوب‌تری با حفظ لزوم عقد و در عین حال با در نظر گرفتن فروشنده به عنوان یک «طلبکار مقدم بر سایر غرما» قابل جمع است. %U https://cjd.razavi.ac.ir/article_10_cbcea27f42c305d73cc2502d01a0624d.pdf